نقش ژل رویال در کاهش غلظت گلوکز

آنچه از مطالعات انجام شده بر می آید، احتمال اثرگذاری ژل رویال بر روی کاهش غلظت گلوکز زیاد است. دیابت یکی از بیماری های رایج در بین مردم دنیا به ویژه ایرانیان است. متاسفانه رایج شدن بیشتر دیابت در سال های اخیر باعث شده تا مشکلات فراوانی برای خانواده ها ایجاد شود. با توجه به اینکه این بیماری می تواند از طریق ژن به فرزندان نیز منتقل شود، احتمال دارد که در نسل های آینده شاهد رشد چشمگیر بروز این بیماری باشیم.
روش های مختلفی برای درمان دیابت در نظر گرفته می شود. هر کدام از این روش های درمانی به نوبه خود در کنترل دیابت یا درمان آن موثر هستند. با این حال علم، نتوانسته به درمان قطعی دیابت دست پیدا کند. با این حال برخی مواد طبیعی برای درمان دیابت اثرگذار هستند که ژل رویال یکی از آن ها است.
دلایل مختلفی برای اثرگذاری ژل رویال بر روی دیابت بیان می شود. یکی از مهمترین دلایل این است که ژل رویال می تواند غلظت گلوکز را در افراد مبتلا به دیابت کاهش دهد. همین کار کافی است تا ژل رویال را به عنوان یک ماده موثر برای درمان دیابت بشناسیم.
تحقیقات کمی در مورد کاهش غلظت گلوکز به کمک ژل رویال انجام شده است. با این حال تلاش کرده ایم برخی از این تحقیقات علمی در مورد کاهش غلظت گلوکز به کمک ژل رویال را با هم مورد بررسی قرار دهیم. اگرچه هنوز نیاز به تحقیقات بیشتری در این زمینه وجود دارد؛ اما به نظر می رسد اثرگذاری ژل رویال برای کاهش غلظت گلوکز، موضوعی اثبات شده است.

آنچه باید در مورد اثرگذاری ژل رویال برای کاهش غلظت گلوکز بدانیم
تحقیقات بیولوژیکی اولیه نشان داده است که ژل رویال فعالیتی مانند انسولین دارد. با این حال، تاکنون آزمایش های بالینی برای حمایت از این یافته ها صورت نگرفته است. هرچند به تحقیقات بیشتری در این زمینه نیاز است اما برخی مقالات منتشر شده علمی در این زمینه وجود دارد که نشان دهنده اثرگذاری ژل رویال بر روی غلظت گلوکز است.

مطالعه اول » تأثیر مصرف ژل رویال بر متابولیسم گلوکز
یک مطالعه علمی که هدف خود را بررسی تأثیر مصرف ژل رویال بر متابولیسم گلوکز در انسان های سالم بیان می کند، یکی از بهترین مطالعات صورت گرفته در زمینه کاهش غلظت گلوکز است. 21 داوطلب، تحت آزمایش استاندارد تحمل گلوکز خوراکی (OGTT) قرار گرفتند و پس از مصرف 20 گرم ژل رویال، مورد بررسی واقع شدند.
نتایج نشان دادند که سطح سرم گلوکز بعد از 2 ساعت و سطح زیر منحنی گلوکز پس از تجویز ژل رویال به طور معنی داری پایین تر بود. موادی که ناشی از غدد حلقی زنبور عسل با فعالیت انسولین مانند هستند، احتمالاً باعث ایجاد این اثر شده و بنابراین ممکن است حداقل تا حدی مسئول کاهش تأثیر عسل یا گلوکز بر سطح قند خون باشند.
در این مطالعه بالینی بیان شده است که شناسایی موادی که حتی به نظر می رسد حتی پس از عبور از معده انسان نیز عمل می کند می تواند به پیشرفت مفاهیم جدید در دیابولوژی منجر شود. این مطالعه یکی از مهمترین تحقیقات علمی در زمینه نقش ژل رویال در کاهش غلظت گلوکز محسوب می شود.

مطالعه دوم » بررسی اثرات ژل رویال بر مقاومت به انسولین
ژل رویال به دلیل داشتن خواص غذایی فراوان و انواع فعالیت های بیولوژیکی شناخته شده است. به منظور بررسی اثرات ژل رویال بر مقاومت به انسولین، در یک آزمایش دیگر، موش های مبتلا به یک مدل دیابت نوع 2، به مدت 4 هفته با ژل رویال (10، 30 و 300 میلی گرم) تحت درمان قرار گرفتند. نتایج نشان داد که درمان با ژل رویال باعث تمایل به کاهش فشار خون سیستولیک و کاهش معنی دار انسولین و نسبت ارزیابی مدل هوموستاز، شاخص مقاومت به انسولین دارد.
همچنین در تخت های عروقی مزانتر ایزوله شده و پرفیوژن شده موش های صحراییOLETF، درمان با ژل رویال منجر به کاهش معنی داری پاسخ مهارکننده عصب سمپاتیک به تحریک عصب و تقویت پپتید مربوط به ژن کلسی تونین (CGRP) در مقایسه با موش OLETF درمان نشده، نشان داد. با این حال، درمان ژل رویال به طور قابل توجهی انقباض عروق ناشی از نوراپی نفرین و عروق ناشی از CGRP را تحت تأثیر قرار نمی دهد. این نتایج حاکی از آن است که ژل رویال می تواند یک ماده غذایی موثر و کاربردی برای جلوگیری از رشد مقاومت به انسولین باشد.

مطالعه سوم » اثرات مکمل ژله رویال در زنان دیابتی
در یک آزمایش دیگر که نتایج آن در مقالات علمی چاپ شده است، با توجه به اینکه ژل رویال دارای خاصیت آنتی اکسیدانی بوده و ممکن است استرس اکسیداتیو و کنترل قند خون را بهبود بخشد، اثرات مکمل ژله رویال در زنان دیابتی بررسی شد. در این آزمایش، با انتخاب تصادفی نمونه ها، 50 داوطلب زن مبتلا به دیابت نوع 2 به طور تصادفی به گروه های مکمل ژل رویال (25 مورد) و دارویی (25 مورد)، بر اساس روش بلوک تصادفی تولید شده توسط نرم افزار تصادفی تخصیص داده شدند. دوز روزانه 1000 میلی گرم ژل رویال یا دارو به گروه های هدف به مدت 8 هفته داده شد. همچنین قبل و بعد از مداخله، شاخص های کنترل گلیسمی، عوامل آنتی اکسیدانی و استرس اکسیداتیو اندازه گیری شد.
پس از مصرف مکمل ژل رویال، میانگین قند خون ناشتا بطور چشمگیری کاهش یافت. مکمل ژل رویال همچنین منجر به کاهش معنی دار در میانگین سطح هموگلوبین گلیکوزیله شده سرم شد. همچنین تغییرات معنی داری در ارتفاع میانگین غلظت انسولین به وجود امد. مکمل ها به طور قابل توجهی باعث افزایش فعالیت سوپراکسیداز دیسموتاز گلبول های قرمز و گلوتاتیون پراکسیداز و کاهش سطح مالون دی آلدئید شدند. علاوه بر این، در پایان مطالعه، میانگین ظرفیت آنتی اکسیدانی کل در هر دو گروه به طور ناچیز افزایش یافته بود.
براساس یافته های این آزمایش، به نظر می رسد مکمل ژل رویال ممکن است در کنترل نتایج دیابت با کاهش غلظت گلوکز و همچنین تنظیم انسولین مفید باشد. البته مطالعات بیشتر با اندازه نمونه بزرگتر ضروری است.